Als mens zijn we er op ingesteld om te overleven. We zijn er toe uitgerust om te vermijden wat ons bedreigt, te zoeken naar wat ons bevredigt en de verbinding te zoeken tussen wat ons een gevoel van betrokkenheid en veiligheid geeft.
Onze overlevingsdrang leidt er vaak toe, dat we ons aanpassen aan onze omgeving. Dit kan zelfs zover voeren, dat we onszelf verliezen en vrijwel volledig aanpassen aan onze omgeving en aan wat (we denken dat) er van ons verwacht wordt, om te kunnen overleven. We proberen iemand te zijn die we niet zijn. Dit leidt vaak tot stress en angst, de neiging ons ego te willen beschermen en een vernauwde ervaring van het leven.
Inhoudsopgave
Zelf noem ik deze aangemeten overlevingsstrategieën ook wel ons “combat suit self”, ons gevechtstenue. Er is een oud Pools verhaal dat dit goed weergeeft en ik graag hier met jullie deel:
“Zumbach the tailor had an unrivalled reputation. It was said he could make clothes to fit anyone. So my grandfather went, was extensively measured, and ordered his suit. A week later he collected it and tried it on. He took it back to Zumbach and complained that the left sleeve was a little longer than the right. ‘Not a problem,’ said Zumbach, ‘just lift your right shoulder up a little.’ My grandfather did as he was asked, and sure enough, the two cuffs were now the same length. But a few days later he went back again and said the right trouser leg was a little short. ‘Don’t worry,’ said Zumbach, ‘just bend your left leg a little and I think you’ll find it fits.’ Sure enough, the two trouser legs now matched perfectly. A third time he went back. ‘It’s too loose over the shoulders,’ he said, ‘the cloth wrinkles up.’ ‘Easy,’ said Zumbach, ‘hunch your shoulders forward a little and push your chin out.’ And sure enough, the cloth stretched and flattened out and there was not a wrinkle in sight. As Grandfather was on his way home, he passed a man in the street who said, ‘Don’t tell me. You got that suit from Zumbach.’ ‘So I did,’ said Grandfather, ‘how can you tell?’ ‘He’s an amazing tailor,’ said the man. ‘Only Zumbach could possibly make such a perfect suit for a man with as many deformities as yourself.’”
[Derived from the version of an old Polish story recounted by Ram Dass in Still Here, Putnam: New York, 2000]
We zijn vaak zo druk met voldoen aan wat andere mensen van ons verwachten, om te voldoen aan wat de norm is, dat we onszelf volledig kwijt kunnen raken. En daarbij hebben we vaak ook nog de neiging om andere personen of omstandigheden daar de schuld van te geven.
Ons gevechtstenue kan ons hard en inflexibel maken als een harnas. Het kan een afstand scheppen en anderen het gevoel geven dat we onbenaderbaar zijn. En het kan erg zwaar voelen het mee te moeten dragen.
We kunnen echter weer terug komen bij onszelf en het juk van het aangemeten keurslijf van ons afgooien. Opmerkzaamheid, empathie en verwondering zijn daarbij instrumenten die ons kunnen helpen ons van het keurslijf te ontdoen.
Opmerkzaamheid
Opmerkzaamheid, mindfulness, kan ons helpen, zeker wanneer we in een sterke vechten-of-vluchten reactie zitten. Door opmerkzaam te zijn krijgen we een meer volledig gewaarzijn van ons lichaam en onze geest, onze staat van zijn. Dit biedt ruimte om te kunnen luisteren naar wat onze intuïtie ons te vertellen heeft, zodat we meer kunnen gaan leven vanuit ons authentieke zelf. Dit vermindert stress en angst en vergroot het vertrouwen in onszelf.
Empathie
Empathie geeft ons het vermogen om aan te voelen hoe iets voor iemand anders is. En door empathie te hebben, kunnen we zowel anderen als onszelf liefhebben en accepteren, omdat we kunnen zien dat we uiteindelijk allemaal streven naar een gelukkig en vredig leven. Mededogen hebben voor elk levend wezen, inclusief onszelf, verrijkt ons leven. Door zowel onze sterke als onze zwakke punten te omarmen, eren we onszelf. Het stelt ons in staat kwetsbaar te zijn, wat ons in ruil daarvoor meer verwant maakt met anderen, waardoor onze relaties worden versterkt. Op deze manier is het echt de moeite waard om je ware zelf te zijn.
Verwondering
Verwondering en ontzag kunnen heel nuttig zijn om je ware leven te leiden. Openstaan voor nieuwe ervaringen, dingen, informatie en mensen zonder een reeds vastgestelde gemoedstoestand zal veel meer kansen in het leven brengen dan je kunt bedenken. Het ontzag en de verwondering die kunnen ontstaan door gewoon nieuwsgierig te zijn en je omgeving echt op te nemen in wat je ziet, hoort, ruikt, proeft of aanraakt, kan je dat heerlijke kinderlijke gevoel van verwondering, verbazing en fascinatie geven.
Waar het op neerkomt
Stop met jezelf aanpassen en ga je ware leven leiden door mindfulness, empathie en verwondering toe te passen. Je zult versteld staan van wat het je kan brengen!
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.